Δε χωράει καμία αμφιβολία πως η οικονομική κρίση, οι εμφανείς αδυναμίες του Κράτους Δικαίου στη χώρα μας και η ανικανότητα της Πολιτείας να προσφέρει λύσεις οδήγησαν τους πολίτες στην αγανάκτηση.
Περικοπές μισθών και διαφθορά στην πολιτική ζωή οδήγησαν στην απαξίωση των θεσμών και τη διάθεση των πολιτών να εκδικηθούν εκείνους που τα «έφαγαν» εξισώνοντας τους πάντες και αμφισβητώντας ακόμα και την ίδια την αξία της Δημοκρατίας και όσα αυτή έχει προσφέρει εδώ και σαράντα περίπου χρόνια. Η αγανάκτηση είναι κατανοητή, ακόμα και αν για το Σήμερα, φταίει και η νοοτροπία όλων μας.
Η καταφυγή στη βία, όμως, είναι επικίνδυνη. Η βία λοιπόν, είναι ίδια, ανεξάρτητα ποια μορφή παίρνει. Είτε στα Πανεπιστήμια, είτε έξω από το Κοινοβούλιο, είτε στους δρόμους των πόλεων με τις διαλυμένες βιτρίνες. Γι’ αυτό, όταν μιλούμε για βία, πρέπει να έχουμε αχρωματοψία.
Η βία είναι το ίδιο επικίνδυνη όποιος και αν την ασκεί. Δεν υπάρχει δικαιολογημένη ή μη άσκηση βίας. Υπάρχουν μόνο λογικές και πράξεις που μας οδηγούν στην κοινωνική παρακμή.
Αυτή την παρακμή πρέπει ως νέοι άνθρωποι να σταματήσουμε. Να ενώσουμε τις δυνάμεις μας βοηθώντας να γίνει συνείδηση όλης της κοινωνίας, πως η βία δε μπορεί να κάνει καλύτερο το μέλλον κανενός μας. Ούτε τους μισθούς να αυξήσει, ούτε να μας προσφέρει ένα καλύτερο πολιτικό σύστημα. Η χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία, δεν μπορεί, λοιπόν, σήμερα, να φλερτάρει με τον αυταρχισμό.
Την κοινωνία λοιπόν, μόνο εμείς μπορούμε να την αλλάξουμε. Μόνο εμείς μπορούμε να τη βγάλουμε από το αδιέξοδο επιστρέφοντας στο πραγματικό νόημα του ρόλου μας ως πολίτες. Συμμετέχοντας, ελέγχοντας και λειτουργώντας υπεύθυνα.
Στη βία, λοιπόν, απαντάμε με ενεργή συμμετοχή, κοινωνικό διάλογο και σεβασμό στις αρχές του φιλελευθερισμού που υπηρετούμε. Το μέλλον μας, λοιπόν, ας είναι το άθροισμα της ατομικής κοινωνικής προόδου καθενός από μας.
Με βάση όλα τα παραπάνω, λοιπόν, ξεκινάμε την πρωτοβουλία «η Βία δεν έχει χρώμα», που σκοπό έχει να αναδείξει σε διαφορετικά κοινωνικά επίπεδα, τα αδιέξοδα της βίας μέσα από μία σειρά από δράσεις.
Η πρώτη δράση θα αφορά τη βία στα σχολεία σήμερα και τις διαστάσεις που λαμβάνει αυτή λόγω των κοινωνικών ιδιαιτεροτήτων. Στη συνέχεια θα υπάρξουν εκδηλώσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη μέσα από τις οποίες θα γίνει προσπάθεια να φωτιστούν τα αίτια του φαινομένου, θα ακολουθήσει η δημοσιοποίηση βίντεο ευαισθητοποίησης για το θέμα, ενώ φιλοδοξούμε η καμπάνια να ολοκληρωθεί με μία πανευρωπαϊκή καταδίκη της καταφυγής στη βία, από νέους όλης της Ευρώπης.
Με αφορμή την έναρξη της πρωτοβουλίας, ο πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ Ανδρέας Παπαμιμίκος δήλωσε:
«Σήμερα, με τα περιστατικά βίας να πολλαπλασιάζονται, έφτασε η στιγμή να βάλουμε ένα τέρμα. Να προστατέψουμε τη Δημοκρατία, αλλά και την ίδια την κοινωνία από εκτροχιασμό. Δεν υπάρχει δίκαιη ή άδικη βία. Υπάρχουν μόνο πράξεις που αντιβαίνουν στους κανόνες της Δημοκρατίας και του Κράτους Δικαίου. Οι ζωές μας δε θα γίνουν καλύτερες μέσα από τις χειροδικίες και τις σπασμένες βιτρίνες. Η ζωή μας θα γίνει καλύτερη όταν αποφασίσουμε να λειτουργήσουμε ως συνειδητοί πολίτες μέσα σε μία Πολιτεία που θα ανταποκρίνεται στο ρόλο της. Είναι στο χέρι μας, λοιπόν. Στο χέρι όλων εκείνων που στηρίζουμε τη νομιμότητα και πιστεύουμε πως μόνο μέσα από τη στήριξη των θεσμών μπορούν οι κοινωνίες μας να γίνουν καλύτερες. Η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη άλλες ακραίες φωνές. Έχει ανάγκη από νέους ανθρώπους που μέσα από τη δουλειά τους θα φέρουν μία νέα κουλτούρα στις κοινωνίες μας».
Περικοπές μισθών και διαφθορά στην πολιτική ζωή οδήγησαν στην απαξίωση των θεσμών και τη διάθεση των πολιτών να εκδικηθούν εκείνους που τα «έφαγαν» εξισώνοντας τους πάντες και αμφισβητώντας ακόμα και την ίδια την αξία της Δημοκρατίας και όσα αυτή έχει προσφέρει εδώ και σαράντα περίπου χρόνια. Η αγανάκτηση είναι κατανοητή, ακόμα και αν για το Σήμερα, φταίει και η νοοτροπία όλων μας.
Η καταφυγή στη βία, όμως, είναι επικίνδυνη. Η βία λοιπόν, είναι ίδια, ανεξάρτητα ποια μορφή παίρνει. Είτε στα Πανεπιστήμια, είτε έξω από το Κοινοβούλιο, είτε στους δρόμους των πόλεων με τις διαλυμένες βιτρίνες. Γι’ αυτό, όταν μιλούμε για βία, πρέπει να έχουμε αχρωματοψία.
Η βία είναι το ίδιο επικίνδυνη όποιος και αν την ασκεί. Δεν υπάρχει δικαιολογημένη ή μη άσκηση βίας. Υπάρχουν μόνο λογικές και πράξεις που μας οδηγούν στην κοινωνική παρακμή.
Αυτή την παρακμή πρέπει ως νέοι άνθρωποι να σταματήσουμε. Να ενώσουμε τις δυνάμεις μας βοηθώντας να γίνει συνείδηση όλης της κοινωνίας, πως η βία δε μπορεί να κάνει καλύτερο το μέλλον κανενός μας. Ούτε τους μισθούς να αυξήσει, ούτε να μας προσφέρει ένα καλύτερο πολιτικό σύστημα. Η χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία, δεν μπορεί, λοιπόν, σήμερα, να φλερτάρει με τον αυταρχισμό.
Την κοινωνία λοιπόν, μόνο εμείς μπορούμε να την αλλάξουμε. Μόνο εμείς μπορούμε να τη βγάλουμε από το αδιέξοδο επιστρέφοντας στο πραγματικό νόημα του ρόλου μας ως πολίτες. Συμμετέχοντας, ελέγχοντας και λειτουργώντας υπεύθυνα.
Στη βία, λοιπόν, απαντάμε με ενεργή συμμετοχή, κοινωνικό διάλογο και σεβασμό στις αρχές του φιλελευθερισμού που υπηρετούμε. Το μέλλον μας, λοιπόν, ας είναι το άθροισμα της ατομικής κοινωνικής προόδου καθενός από μας.
Με βάση όλα τα παραπάνω, λοιπόν, ξεκινάμε την πρωτοβουλία «η Βία δεν έχει χρώμα», που σκοπό έχει να αναδείξει σε διαφορετικά κοινωνικά επίπεδα, τα αδιέξοδα της βίας μέσα από μία σειρά από δράσεις.
Η πρώτη δράση θα αφορά τη βία στα σχολεία σήμερα και τις διαστάσεις που λαμβάνει αυτή λόγω των κοινωνικών ιδιαιτεροτήτων. Στη συνέχεια θα υπάρξουν εκδηλώσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη μέσα από τις οποίες θα γίνει προσπάθεια να φωτιστούν τα αίτια του φαινομένου, θα ακολουθήσει η δημοσιοποίηση βίντεο ευαισθητοποίησης για το θέμα, ενώ φιλοδοξούμε η καμπάνια να ολοκληρωθεί με μία πανευρωπαϊκή καταδίκη της καταφυγής στη βία, από νέους όλης της Ευρώπης.
Με αφορμή την έναρξη της πρωτοβουλίας, ο πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ Ανδρέας Παπαμιμίκος δήλωσε:
«Σήμερα, με τα περιστατικά βίας να πολλαπλασιάζονται, έφτασε η στιγμή να βάλουμε ένα τέρμα. Να προστατέψουμε τη Δημοκρατία, αλλά και την ίδια την κοινωνία από εκτροχιασμό. Δεν υπάρχει δίκαιη ή άδικη βία. Υπάρχουν μόνο πράξεις που αντιβαίνουν στους κανόνες της Δημοκρατίας και του Κράτους Δικαίου. Οι ζωές μας δε θα γίνουν καλύτερες μέσα από τις χειροδικίες και τις σπασμένες βιτρίνες. Η ζωή μας θα γίνει καλύτερη όταν αποφασίσουμε να λειτουργήσουμε ως συνειδητοί πολίτες μέσα σε μία Πολιτεία που θα ανταποκρίνεται στο ρόλο της. Είναι στο χέρι μας, λοιπόν. Στο χέρι όλων εκείνων που στηρίζουμε τη νομιμότητα και πιστεύουμε πως μόνο μέσα από τη στήριξη των θεσμών μπορούν οι κοινωνίες μας να γίνουν καλύτερες. Η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη άλλες ακραίες φωνές. Έχει ανάγκη από νέους ανθρώπους που μέσα από τη δουλειά τους θα φέρουν μία νέα κουλτούρα στις κοινωνίες μας».
