Φίλες και φίλοι,
Μετά από μία τόσο σύγχρονη, εξαιρετική, αναγεννητική για όλους μας, τοποθέτηση του Προέδρου της ΟΝΝΕΔ, θέλω να συγχαρώ την πιο επαναστατική, ριζοσπαστική, καινοτόμο, σύγχρονη νεολαία της χώρας.
Χαιρετίζω το καινούργιο, χαιρετίζω το ανανεωμένο. Χαιρετίζω τη γέφυρα στο όνειρο, που είναι να «τη βλέπεις» αλλιώς. Χαιρετίζω όλη αυτήν την πραγματικά πρωτοποριακή πρωτοβουλία. Είναι κάτι το οποίο αγκαλιάζει πέρα και πάνω από τα όρια της Παράταξης όλη τη νεολαία της χώρας.
Και, μάλιστα, σε μία στιγμή μεγάλης δοκιμασίας – πιστέψτε με, η σημερινή ημέρα είναι φοβερά δύσκολη και πολλαπλά σημαντική. Σε αυτήν την ώρα που η ανεργία στο χώρο της νεολαίας αγγίζει το 58% έρχεται μία νεολαία πρωτοπόρος, πραγματικά πρωτοπόρος και ρίχνει τα εμπόδια και κάνει μία πραγματική εκστρατεία για τη νεανική επιχειρηματικότητα.
Όχι μόνο με λόγια. Αυτό ήταν το πιο συγκινητικό από τις 14 μόνο προτάσεις που ακούσαμε. Θα διαβάσουμε τις υπόλοιπες. Εγώ έχω υποσχεθεί στον Ελληνικό Λαό ότι μόλις με το καλό ξεπεράσουμε αυτό το δύσκολο και δύσβατο σημείο μέσα στο οποίο βρισκόμαστε σήμερα, πιστέψετε με, είναι υποχρέωσή μου να βάλω μπροστά τη διαδικασία της Ανάκαμψης – Ανάπτυξης. Και ως εκ τούτου, θα βρίσκομαι εκεί, που θα πρέπει να βάλουμε μπροστά τέτοιου είδους ιδέες, όπως αυτές που είπε προηγουμένως ο πρόεδρος. Είδατε την εικόνα μίας αφόρητης μιζέριας στην αρχή. Μίας διάχυτης μιζέριας.
Και είδαμε στο τέλος την εικόνα μίας σύγχρονης Ελλάδας. Η δεύτερη εικόνα είχε πρωταγωνιστές τους νέους. Είναι εκείνοι που δεν κάθονται στο σπίτι τους να καταγγέλλουν τους άλλους, να καταγγέλλουν ανθρώπους που φταίνε ή δεν φταίνε, να κλαίνε τη μοίρα τους. Είναι εκείνοι οι οποίοι παίρνουν τη μοίρα στα χέρια τους, έκαναν λαμπρές επιχειρήσεις στο διαδίκτυο, στη μεταποίηση, σε νέες τεχνολογίες, πολλαπλασίασαν το τζίρο τους, έδωσαν δουλειά σε άλλους, απέδειξαν ότι δεν πρέπει να φοβάσαι, κέρδισαν βραβεία. Αυτά πως θα τα πούμε; Δημιουργικές σπίθες μέσα στο σκοτάδι.
Είναι η γέφυρα για περισσότερο φως, παντού. Είναι μία άλλη Ελλάδα. Είναι αυτή η Ελλάδα που προσπαθούμε να βγάλουμε και πάλι στο προσκήνιο, πολεμώντας τη μιζέρια. Είναι η Ελλάδα των νέων ανθρώπων που πιστεύουν στον εαυτό τους, στη μοίρα τους, που πιστεύουν πραγματικά ότι μπορούν να κάνουν το «θαύμα».
Το θέμα είναι να ξέρουμε ότι πολλά μικρά θαύματα μαζί, είναι εκείνα που θα κάνουν τη διαφορά για την Πατρίδα.
Αυτά όλα είναι πραγματικά γεγονότα, αφορούν πραγματικά ανθρώπους, αφορούν πραγματικές μικρές μεσαίες ή μεγάλες επιτυχίες. Και αύριο θα πρέπει να γίνουν το παράδειγμα για πολλούς περισσότερους ανθρώπους. Για να είναι γόνιμη αυτή η τόσο μεγάλη και σημαντική προσφορά των «40 προτάσεων».
Εγώ θέλω να πω ότι άλλοι μιλούν σήμερα με ξύλινα συνθήματα. Και είμαι υπερήφανος που είμαι εδώ ανάμεσά σας, ανάμεσα σε ανθρώπους που προωθούν προτάσεις, λύσεις για να δώσουν ένα συγκεκριμένο μήνυμα ελπίδας στον κόσμο. Άλλοι εξαπολύουν διχαστικό λόγο. Αυτό που μόλις ακούσαμε είναι λόγος ενωτικός. Άλλοι εξεγείρονται για προνόμια που χάθηκαν. Εμείς παλεύουμε για να έχουμε όλοι το δικαίωμα, το ίδιο με όλους, στην ευκαιρία που πρέπει να υπάρχει για όλους, χωρίς να υπάρχουν ξεχωριστά προνόμια για κανένα. Επομένως, ναι στην εργασία, ναι στο καλύτερο μέλλον.
Και θέλω να επαναλάβω, το είπα και στη Βουλή προ ημερών:
–Έχουμε την καλύτερη νεολαία του κόσμου. Και δεν πρέπει να τη χαρίσουμε στην ξενιτειά.
Και η σημερινή παρουσίαση «40 προτάσεων για τη νεανική επιχειρηματικότητα» είναι ό,τι πιο ελπιδοφόρο ακούσαμε τις τελευταίες μέρες.
Ξέρετε, «πρωτοπόρος» δεν είναι αυτός που αναμασά ακαταλαβίστικα τσιτάτα που έχουν πει άλλοι πριν από αυτόν.
Αληθινά πρωτοπόρος είναι αυτός που παίρνει πρωτοβουλίες, όταν υπάρχουν ανάμεσά του άλλοι που παραλύουν είτε από απογοήτευση, είτε από φόβο.
Πρωτοπόρος είναι αυτός που στέκεται όρθιος, όταν άλλοι λυγίζουν.
Υπάρχει ένα ποίημα του Αναγνωστάκη, που λέει το καταπληκτικό: «Όρθιοι και μόνοι μέσα στη φοβερή ερημία του πλήθους». Όταν το πλήθος σε κάνει και αισθάνεσαι ότι δεν είναι κανένας δίπλα σου και παραμένεις όρθιος, εκεί είναι η δύναμη όλη. Η πίστη στον εαυτό σου.
Πρωτοπόρος, λοιπόν, είναι αυτός που προτείνει λύσεις, όταν άλλοι καταγγέλλουν τα αδιέξοδα. Για όλους αυτούς τους λόγους η σημερινή πρωτοβουλία της ΟΝΝΕΔ είναι αληθινά πρωτοποριακή.
Και για ένα λόγο ακόμα:
Γιατί η λέξη επιχειρηματικότητα ήταν απαγορευμένη στην Ελλάδα επί δεκαετίες.
Το πρώτο πράγμα που είχα πει πριν από 3 χρόνια, όταν ανέλαβα την Προεδρία της Νέας Δημοκρατίας, ήταν: να από-ενοχοποιήσουμε την επιχειρηματικότητα. Δεν έπαψα να το επαναλαμβάνω και δεν έπαψα περισσότερο ακόμα να το πιστεύω.
Και σήμερα παρά τις αντίξοες συνθήκες που περνάμε, είναι η υψίστη προτεραιότητά μου. Μαζί με την καταπολέμηση της ανεργίας. Άλλωστε η επιχειρηματικότητα είναι το καλύτερο όπλο για την καταπολέμηση της ανεργίας…
Ο επιχειρηματίας, αρέσει – δεν αρέσει σε ορισμένους, είναι ο πρωταγωνιστής της Ανάπτυξης σε κάθε εποχή…
Είναι αυτός που παράγει πλούτο, αυτός που δημιουργεί θέσεις εργασίας, φτιάχνει ευημερία, δημιουργεί Πρόοδο για όλον τον κόσμο.
Υπάρχουν ασφαλώς καλοί και κακοί επιχειρηματίες. Όπως υπάρχουν «καλοί» και «κακοί» σε όλες τις ανθρώπινες κατηγορίες και σε όλα τα επαγγέλματα.
Αλλά πουθενά δεν θα βρείτε στην Ιστορία Ανάπτυξη, Πρόοδο και Ευημερία χωρίς να ανθίσει το δικαίωμα να επιχειρήσεις, το «επιχειρείν».
Ακόμα, θα έλεγα ότι κοινωνιολογικά, οι επιχειρηματίες συγκροτούν κατά σημαντικό μέρος τη μεσαία τάξη, που είναι η ραχοκοκαλιά της Οικονομίας. Και η ύπαρξη της μεσαίας τάξης είναι προϋπόθεση της δημοκρατίας.
Τόσα χρόνια, λες και το κάναμε επίτηδες, απαξιώσαμε τη μεσαία τάξη. Την κυνηγήσαμε. Τη συκοφαντήσαμε. Και την ίδια την επιχειρηματικότητα την πνίξαμε μέσα σε μια θάλασσα απερίγραπτης γραφειοκρατίας…
Τώρα εμείς προσπαθούμε με κάθε τρόπο να απελευθερώνουμε την επιχειρηματικότητα. Υπάρχουν στρεβλώσεις, υπάρχουν εμπόδια, υπάρχουν ξεχασμένα μυαλά στο χθες. Υπάρχουν νοοτροπίες που είναι κλειστές, δεν είναι ανοιχτές, αυτή η αλλαγή νοοτροπίας και κουλτούρας. Αυτοί είναι οι εχθροί μας. Αν θέλετε καινούργιο εχθρό που πρέπει να υπάρχει ως εκείνον που αντιστέκεται μάταια σε εσένα που προσπαθείς γόνιμα, αυτοί είναι. Αυτοί που σου βάζουν εμπόδια που δεν υπάρχουν σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Και αυτά πρέπει να ξεπεράσουμε κοιτάζοντας τις επιτυχημένες ευρωπαϊκές οικονομίες και αντιγράφοντας – γιατί όχι; – τα πετυχημένα.
Και σήμερα αυτό κάνουμε. Νομίζω ότι είναι ένα επόμενο βήμα αυτό. Γιατί πάντα η νεολαία είναι ένα βήμα πιο μπροστά από τους άλλους. «Παντρεύουμε» την δύναμη της επιχειρηματικότητας με μία αστείρευτη ενέργεια που κρύβει μέσα του ο κάθε νέος.
Το νεύρο του, τις φιλοδοξίες του, με τη γνώση, με το ταλέντο του.
Αυτή είναι η «συνάντηση» της νεολαίας και της επιχειρηματικότητας. Και αυτό μπορεί να απελευθερώσει τεράστιες δυνάμεις ανταγωνιστικότητας για το σύνολο της Οικονομίας.
Αυτό ακριβώς που χρειαζόμαστε. Και, πιστέψτε με, οικονομικά είναι αυτό ακριβώς που χρειαζόμαστε ιδιαίτερα στη σημερινή στιγμή.
Κάποιοι προσπαθούν να διχάσουν ξανά την κοινωνία. Μας λένε ότι η επιχειρηματικότητα στρέφεται «κατά των νέων», στρέφεται «κατά των εργαζομένων». Αλλά, αν δεν υπάρχουν επιχειρήσεις, δεν θα υπάρχουν ούτε εργαζόμενοι! Κι όταν κλείνουν επιχειρήσεις, ξέρω ότι υπάρχουν άνεργοι! Ενώ όταν δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας, βρίσκουν δουλειά οι άνεργοι. Και το πρώτιστο δικαίωμα όλων είναι να βρουν δουλειά.
Η νεανική επιχειρηματικότητα είναι η πιο άμεση και πιο δραστική απάντηση στο δράμα δεκάδων χιλιάδων νέων που θέλουν να βρουν δουλειά και δεν βρίσκουν.
Είναι η νεανική επιχειρηματικότητα αυτό που θα δημιουργήσει δίκτυα, νευρώσεις οικονομικής ζωής που δίνουν άμεση εργασία σε πολλούς, ελπίδα σε πολύ περισσότερους και προοπτική σε όλους.
Είναι, επομένως, αυτές οι «σπίθες» που θα ζωντανέψουν σε μία έρημο από λουκέτα και ανεργία.
Γιατί ο νέος είναι πιο ευέλικτος, είναι πιο ανθεκτικός, μαθαίνει πιο εύκολα, απογοητεύεται όταν προσπαθεί πιο δύσκολα. Γιατί ξέρει ότι μπορεί, έχει το «κύτταρο» να προχωρήσει.
Πρέπει εμείς να βοηθήσουμε. Να καταργήσουμε γραφειοκρατικά εμπόδια, να εξασφαλίσουμε υγιή τραπεζική χρηματοδότηση και να την ενθαρρύνουμε με κίνητρα.
Αυτές ακριβώς τις προϋποθέσεις που δημιουργούμε τώρα. Είναι ένα σύνολο από μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες που πρέπει να εξασφαλίσουμε. Είναι η ανάγκη να εξασφαλιστεί πρώτη η ανακεφαλαίωση των τραπεζών, αυτό για το οποίο αυτές τις μέρες και ώρες παλεύουμε.
Ήδη έχουμε σημάδια ότι αλλάζει το κλίμα. Για πρώτη φορά εδώ και χρόνια, ξένες επενδύσεις το λένε ανοιχτά: «Ερχόμαστε να επενδύσουμε στην Ελλάδα». Ναι, υπάρχει πρόβλημα στην Ελλάδα σήμερα, αλλά ναι πιστεύουμε ότι μπορεί αύριο να είναι η καλύτερη επένδυση που μπορεί κανείς να κάνει. Και να αποδειχθεί αυτό. Μερικές ήλθαν ήδη. Υπάρχουν άλλες που το σκέπτονται σοβαρά. Μόλις τελειώσει οριστικά αυτό το κλίμα αβεβαιότητας που υπάρχει σήμερα και το οποίο είχε επικρατήσει στη χώρα μας, με τη βοήθεια και πολιτικών παρατάξεων που επένδυσαν στη «δραχμοφοβία» και ότι θα βγούμε από το ευρώ, όλο αυτό το κλίμα αβεβαιότητας, μόλις φύγει, θα κάνει την αλλαγή τις επόμενες ημέρες να είναι ακόμα πιο αισθητή. Δεν θα είναι μόνο αλλαγή κλίματος. Θα είναι μία αλλαγή αρνητικής ψυχολογίας.
Και θα πω κάτι πιο ξεκάθαρο: το πολιτικό σύστημα δεν έχει ποτέ στην Ελλάδα επενδύσει, γιατί δεν πίστεψε, στους νέους. Τους καταδημαγωγούσε. Τους αντιμετώπιζε, συνήθως, ως αφισοκολλητές. Κι ως παιδιά που είχαν μέλλον, μόνον αν γίνουν συνάρτηση κάποιου «κομματικό σωλήνα».
Έγιναν πολλές φορές, έτσι κομματικοί στρατοί. Τα κόμματα επεδίωξαν να υπάρχουν «κομματικοί στρατοί» για «κομματική γυμναστική» στους δρόμους.
Εγώ θέλω να μην δηλητηριαστεί ποτέ αυτή η ψυχή των νέων των παιδιών που είδαμε πριν και που λένε ότι ακόμα και το σχολείο παρατήσαμε γιατί πιστέψαμε σε μία ιδέα, η οποία μπορεί να μας δώσει και να ανοίξει νέους δρόμους. Νέες λεωφόρους. Αυτούς πρέπει να ενώσει κανείς, να τους τονώσει. Να ενισχύσει την αποφασιστικότητά τους.
Δεν τους θέλουμε οργισμένους στους δρόμους. Τους θέλουμε δημιουργικούς στο χώρο της δουλειάς, ανταγωνιστικούς στο στίβο της οικονομίας. Εκεί παράγεται πραγματικός πλούτος, η Ανάπτυξη, αλλά το είδατε και πριν. Πέρα από την Ανάπτυξη, παράγεται και η ελευθερία. Το δικαίωμα στο όνειρο, είναι ελευθερία. Και ήταν όνειρο για αυτό το κοριτσάκι, όταν της είπε η αδερφή της και αυτή έγινε, όπως της είπε κάποιος στο τηλέφωνό της: «Η νούμερο ένα επιχειρηματίας». Την «είδε αλλιώς». Είναι δικαίωμα.
Σε αυτές τις δυνάμεις που έχει μέσα του ο νέος πιστεύουμε.
Δεν πρέπει να τους χωρίσουμε σε «δικούς» μας και «αντιπάλους». Είναι όλοι παιδιά μας. Σε όλους οφείλουμε τις ίδιες ευκαιρίες…
Εκδηλώσεις όπως η αποψινή της ΟΝΝΕΔ, έρχονται να δείξουν πως μέσα στο σκοτάδι υπάρχει φώς.
Ότι στην άκρη του τούνελ υπάρχει φώς. Πιστέψτε με σύντομα αυτό το φώς της ελπίδας θα το δουν πολλοί. Οι πρώτοι που το κρατάτε και οι πρώτοι που θα μας το φέρετε, είστε οι νέοι. Η αναγέννηση στην πράξη θα ξεκινήσει με τη νεανική επιχειρηματικότητα. Δεν είναι σύνθημα, δεν είναι καν πολιτική πρόταση. Είναι μια λύτρωση και είναι μία ανάγκη. Μια ανάγκη του νέου να δημιουργήσει. Να πάρει τη σκυτάλη για την Αναγέννηση της πατρίδας του.
Νομίζω, άλλα επιχειρήματα δεν χρειάζονται, παρά μόνον το δικαίωμα να του το δώσουμε εμείς για να έχει κουράγιο, να έχει διορατικότητα να δει την ευκαιρία, δηλαδή, μέσα στην κρίση που υπάρχει, να την ανασύρει, να τη βγάλει αυτήν την ευκαιρία και να την πάρει επάνω του και να ξαναπαλέψει αν αποτύχει.
Θέλω πραγματικά να ευχαριστήσω και να συγχαρώ τα παιδιά της ΟΝΝΕΔ. Συγχαρητήρια για αυτή την προσπάθεια. Δεν είναι παραταξιακή, κι ας είναι τιμή για την παράταξή μας… Είναι κοινωνική, γιατί αγκαλιάζει όλους τους νέους… Και είναι εθνική, γιατί δίνει κουράγιο σε όλη την Ελλάδα.
Σας ευχαριστώ πολύ.
