Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2009

Ομιλία κατά την 2η ημέρα του Συνεδρίου της υποψηφίας προέδρου της Ν.Δ. κας.Ντόρας Μπακογιάννη

ΟΜΙΛΙΑ
ΤΗΣ ΥΠΟΨΗΦΙΑΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
κας ΝΤΟΡΑΣ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ
ΣΤΟ ΕΚΤΑΚΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ
(2η Ημέρα)

Κύριε Πρόεδρε της Επιτροπής, κυρίες και κύριοι σύνεδροι,

Τα συνέδρια υπάρχουν για να μιλήσουμε αλλά κυρίως για να ακούσουμε. Κι εγώ άκουσα με προσοχή όλα όσα ειπώθησαν από σήμερα το πρωί, όπως και εχθές, από συναδέλφους συνέδρους. Άκουσα ενδιαφέρουσες απόψεις, άκουσα ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις.

Κι επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχια, ένα είναι ξεκάθαρο: Ότι οι Νεοδημοκράτες και κυρίως η οργανωμένη μας βάση σε ολόκληρη την Ελλάδα έχει ένα μεγάλο παράπονο, μια μεγάλη πικρία: Ότι δεν ακούσαμε, ότι δεν ήμασταν αλληλέγγυοι και ότι οι πόρτες μας ήταν κλειστές. Αυτά είναι τα μηνύματα τα οποία πήραμε από όλους. Τα πήρα στις περιοδείες, ακούστηκαν όμως και πολύ ξεκάθαρα μέσα σε αυτή την αίθουσα.

Κάναμε λάθος. Θέλαμε το Κόμμα και στηριζόμασταν σε αυτό όσο ήμασταν Αντιπολίτευση κι όταν γίναμε Κυβέρνηση ξεχάσαμε το Κόμμα, το αφήσαμε στην άκρη, ουσιαστικά το περιφρονήσαμε. Αυτό φίλες και φίλοι δεν πρέπει να ξαναγίνει.

Και θα κάνω μια προσωπική αναφορά. Ο Νικολά Σαρκοζί είναι ένας παλιός και καλός και προσωπικός μου φίλος. Έγινε μια αναφορά νωρίτερα από έναν σύνεδρο. Όταν πήγα στο « Eu Peau » μία εποχή που ξεκίναγε την πρώτη μεγάλη προεκλογική του εκστρατεία, μόλις είχε γίνει Πρόεδρος του Κόμματος, για να προχωρήσει να κερδίσει τις προεδρικές εκλογές, λέει «Ντόρα, εάν θέλει κανένας να κυβερνήσει σωστά, η βάση είναι το Κόμμα, η βάση είναι τα στελέχη του σε ολόκληρη τη Γαλλία» για εκείνον την Ελλάδα για μας.

Και γιατί φίλες και φίλοι είναι το Κόμμα; Διότι υπάρχει ακριβώς αυτός ο δίαυλος επικοινωνίας, ο οποίος είναι αναγκαίος. Διότι είπε πριν ο εκπρόσωπος της ΔΑΚΕ «τι θα κάνει η ΔΑΚΕ αύριο»; Η ΔΑΚΕ δεν είναι ασπίδα της Κυβέρνησης απέναντι στους εργαζόμενους, η ΔΑΚΕ είναι η φωνή των εργαζομένων προς την Κυβέρνηση. Αυτός είναι ο ρόλος ενός ουσιαστικού ανεξάρτητου συνδικαλιστικού κινήματος.

Η ΟΝΝΕΔ δεν είναι μία ΟΝΝΕΔ η οποία μαζεύει νέους και οι οποίοι πηγαίνουν με πούλμαν σε ολόκληρη την Ελλάδα και χειροκροτούν τον Αρχηγό, όλους εμάς, στις εκδηλώσεις μας.

H ΟΝΝΕΔ είναι η δική μας γέφυρα, αυτή τη φωνή αν δεν την ακούσουμε, αν δεν την καταλάβουμε, εάν δεν την κάνουμε συμμέτοχη στο αύριο, τότε δεν έχουμε πετύχει.

Έρχομαι λοιπόν τώρα γιατί στα κομματικά συνέδρια πρέπει να εξειδικεύει και κανένας αυτά τα οποία λέει. Έρχομαι σήμερα μπροστά σας και σας λέω ότι θα κάνουμε ένα άλλο Κόμμα. Και σας υπόσχομαι ρόλο και λόγο.

Το πρόβλημα όμως δεν είναι τα λόγια, εδώ το θέμα είναι οι πράξεις. Ζητάω λευκή επιταγή; Όχι φίλες και φίλοι. Δεν ζητάω λευκή επιταγή. Θεωρώ ότι τα πράγματα είναι πάρα πολύ σοβαρά για να μην εξειδικεύσουμε, για να μην πούμε συγκεκριμένα τι προτείνουμε και δεν θέλω εγώ να δώσω μία υπόσχεση χωρίς αντίκρυσμα.

Δεν θέλω να χαϊδέψω αυτιά για να με ψηφίσετε και την άλλη ημέρα να γίνουν τα ίδια λάθη. Για να μην φτάσουμε ξανά σε αυτή την κατάσταση πρέπει να προχωρήσουμε σε νέες δομές, σε καινούργιες αντιλήψεις που θα ενισχύουν το ρόλο και το λόγο της βάσης του Κόμματος, που θα δώσουν δύναμη και ισχύ στους ανθρώπους της περιφερειακής οργάνωσης, στις γυναίκες, στους νέους, στους συνδικαλιστές, στους εκπροσώπους των επιμελητηρίων που είναι σήμερα εδώ και μεταδίδουν ακριβώς τη φωνή της οικονομίας, σε ένα Κόμμα δηλαδή που θα βάζει πλάτη σε όλους εσάς και δεν θα αποτελεί βαρίδι στις προσπάθειές σας.

Δεσμεύομαι λοιπόν με το πλαίσιο που έχω ήδη παρουσιάσει για την οργάνωση του Κόμματος και πιστεύω φίλες και φίλοι ότι οι υποψήφιοι Πρόεδροι, το πλαίσιο των προτάσεών τους οφείλουν να το παρουσιάσουν πριν από την ψηφοφορία. Πρέπει να ξέρουν οι πολίτες τι ψηφίζουν αύριο, πρέπει να ξέρουν ποιο κόμμα ονειρευόμαστε και τι είδους Κόμμα θέλουμε.

Δεσμεύομαι λοιπόν και το έχω παρουσιάσει ότι οι υποψήφιοι βουλευτές θα επιλέγονται από εσάς και όχι από τους άλλους βουλευτές παράγοντες. Δεσμεύομαι ότι τους εκπροσώπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης δεν θα τους αποφασίζει η Ρηγίλλης, θα τους αποφασίζει με προκριματικές εκλογές η βάση της Νέας Δημοκρατίας.

Δεσμεύομαι ότι τα κομματικά όργανα θα εκλέγονται από τα μέλη μας. Δεσμεύομαι και μου είπαν πολλοί, μα καλά Ντόρα τι κάνεις; Είναι δυνατόν να λες από την αρχή ότι ο Πρόεδρος θα έχει θητεία; Μα φίλες και φίλοι πως θα αποδείξω εγώ αύριο σε εσάς ότι θα ακούω τη βάση συνεχώς και ότι θα έχω ανοιχτές τις πόρτες αν δεν είμαι με θητεία; Αν δεν ξέρω ότι θα δώσω λογαριασμό και σε εσάς πρώτα και στον ελληνικό λαό.

Ακούστηκαν πολλά για το στίγμα που πρέπει να έχει η Νέα Δημοκρατία. Παρουσιάστηκε, φίλες και φίλοι, ένα πλασματικό δίλημμα και θέλω εδώ να το επισημάνω, ότι κάπου, έξω από αυτή την αίθουσα, βρίσκονται εκατομμύρια δικοί μας παραδοσιακοί ψηφοφόροι, τους οποίους πρώτα πρέπει να φέρουμε πίσω και μετά, αν προλάβουμε, αν μπορέσουμε, να φέρουμε και την κοινωνία.

Είναι ψευτοδίλημμα αυτό, φίλες και φίλοι. Οι δικοί μας ψηφοφόροι, οι παραδοσιακοί ψηφοφόροι είναι εδώ. Είναι αυτοί που πληγωμένοι, στενοχωρημένοι, οργισμένοι, ήρθαν, πήγαν στις κάλπες και ψήφισαν. Και αυτοί στήριξαν και αυτοί στηρίζουν την παράταξή μας. Είστε όλοι εσείς, ο περίγυρός σας, οι άνθρωποι τους οποίους εκπροσωπείτε.

Το ένα εκατομμύριο που έφυγε είναι η ευρύτερη κοινωνία. Κοντύτερα σε εμάς ιδεολογικά; Ναι. Άνθρωποι οι οποίοι ενδεχομένως έφυγαν και γύρισαν την πλάτη τους στην πολιτική; Ναι. Άνθρωποι που είναι προβληματισμένοι; Ναι. Που τους απογοητεύσαμε; Σίγουρα, με ελλείψεις, με λάθη και πολλές φορές με συμπεριφοράς που αναμφισβήτητα ενόχλησαν, στενοχώρησαν, εξόργισαν τον κόσμο.

Αυτούς, όμως, δεν θα τους προσεγγίσουμε με αυτάρεσκες και εσωστρεφείς προσεγγίσεις, αλλά δημιουργώντας το πιο σύγχρονο και ανοικτό Κόμμα. Μιλώντας με ειλικρίνεια για τα προβλήματά τους, για αυτά που τους αγγίζουν, για αυτά που τους νοιάζουν.

Και πιστεύω ότι ένα είναι το πραγματικό δίλημμα. Και είναι ξεκάθαρο. Θέλουμε ένα Κόμμα ανοικτό, δημοκρατικό, δυνατό στην βάση του στην κοινωνία που θα αντιπολιτευτεί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και θα πείσει τους πολίτες αν θα γίνει αύριο Κυβέρνηση; Ή θέλουμε ένα Κόμμα περιχαρακωμένο, επιρρεπές στον λαϊκισμό, εσωστρεφές το οποίο θα υποστηρίζει τα σύγχρονα προβλήματα με παλαιοκομματικές συνταγές;

Θέλουμε ένα κόμμα που θα είναι κυρίαρχη πολιτική δύναμη στην χώρα με ισχυρές δυνατότητες παρέμβασης; Ή ένα κόμμα με περιορισμένη εμβέλεια που θα παραμείνει για καιρό στο πολιτικό περιθώριο;

Η θέση η δική μου είναι απολύτως ξεκάθαρη. Η πολιτική, ιδεολογική περιχαράκωση της Νέας Δημοκρατίας είναι συνταγή αποτυχία για το κόμμα μας. Είναι μία επιλογή που θα οδηγήσει την Νέα Δημοκρατία στο περιθώριο.

Ο δικός μου αγώνας, φίλες και φίλοι, είναι να ξανακάνω την Νέα Δημοκρατία να πιστέψει στον εαυτό της. Και πιστεύω ακράδαντα ότι αυτή η παράταξη έχει τεράστιες δυνάμεις. Έχει ένα δυναμικό αξιόλογο. Έχει ανθρώπους που δίνουν την μάχη από την μία άκρη της Ελλάδας στην άλλη.

Αυτή η παράταξη μπορεί και πρέπει να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη των Ελλήνων και πρέπει να είναι εδώ.

Φίλες και φίλοι,

Τα καταστατικά στα κόμματα δεν είναι χαρτιά κενά περιεχομένου. Τα καταστατικά υπάρχουν για να διασφαλίζουν τη λειτουργία των Κομμάτων. Εγώ παρουσίασα τις προτάσεις μου για το καταστατικό δεν το έκανα τυχαία, τις παρουσίασα σε όλα τα συνέδρια, τις παρουσιάζω και σήμερα εδώ πέρα ενώπιόν σας, διότι πιστεύω ότι αυτή είναι η διασφάλιση.

Όταν μιλάμε παραδείγματος χάρη για Συμβούλιο Δεοντολογίας εκλεγμένο, δεν το λέω τυχαία. Το Συμβούλιο Δεοντολογίας θα κάνει τις παρατηρήσεις και θα βάλει σε τάξη στελέχη τα οποία ξεφεύγουν και με όση καλή πρόθεση και να έχουν βλάπτουν την παράταξη.

Δε θα είναι όμως το μακρύ χέρι του Αρχηγού, θα είναι το δικό σας χέρι, διότι εσείς θα το έχετε εκλέξει και μόνο έτσι φαίνεται ποιος πραγματικά εμπιστεύεται το Κόμμα, ποιος πραγματικά εμπιστεύεται την παράταξη.

Φίλες και φίλοι,

Πιστέψτε με, η Νέα Δημοκρατία μπορεί. Η Νέα Δημοκρατία μπορεί από την ώρα που θα αλλάξουμε, από την ώρα που θα πιστέψουμε στους εαυτούς μας, από την ώρα που θα είμαστε περήφανοι για τον εαυτό μας, περήφανοι για τα στελέχη, περήφανοι για την ιστορία μας και θα χτίσουμε μαζί ένα περήφανο αύριο.

Να είστε καλά, σας ευχαριστώ.